W odpowiedzi na raport VIM
24-04-2023 -przez lekarza rodzinnego Maaike Blok i pielęgniarkę Yvonne Janssen z komitetu VIM
Niedawno, w niedzielny poranek, pacjent zgłosił się do HAP ze skargami na małe ilości oddawanego moczu, duże parcie na mocz i ból podczas oddawania moczu. Pacjentka była w 33 tygodniu ciąży. Mocz został przyklejony i stwierdzono u niej infekcję dróg moczowych. Jako leczenie przepisano kurs nitrofurantoiny.
W drugim komunikacie obserwacyjnym, prawie 2 godziny po pierwszym, wspomniano o “lekarstwie zamienionym na Monuril”. Przyczyna tej obserwacji nie jest znana. Nie można dowiedzieć się, dlaczego i przez kogo lek został przekształcony w Monuril. Nie wiadomo, czy pacjent ma alergię. Nic nie mówi się o ciąży w tym kontakcie, nie wiadomo, czy ta informacja została uwzględniona w konwersji leku.
Wieczorem pacjentka dzwoni: chce wziąć Monuril i czyta, że nie wolno tego kobiecie w ciąży.
Monuril jest przekształcany w nitrofurantoinę (3.wiadomość obserwacyjna).
W tym przypadku zarówno asystentka, lekarz, który podpisał umowę, jak i apteka nie zauważyli, że pacjentka nie mogła przyjmować Monuril ze względu na ciążę.
W tym przypadku chcielibyśmy zwrócić uwagę na to, jak ważne jest sprawdzenie, czy lek może być wystawiony na każdą wypisaną receptę i zwrócenie uwagi na to, dlaczego wybiera się określoną politykę. W pierwszym kontakcie można wyraźnie zauważyć, że Nitrofurantoina została przepisana w związku z ciążą. W drugim kontakcie należy zauważyć, że w porozumieniu z lekarzem kierującym <nazwisko> z uzasadnieniem <uzasadnieniem> podjęto decyzję o zamianie <nazwy leku 1> na inny lek < nazwę lek 2>.